شهور

ماهها، جمع شهر
( اسم ) جمع شهر ماهها .

(شُ ) [ ع . ] (اِ. ) جِ شهر، ماه ها.

شهور. [ ش ُ ] ( ع اِ ) ج ِ شهر. ( منتهی الارب ) ( ترجمان علامه جرجانی ). ماهها. ( غیاث ) : اندر شهور سنه ٔ... امیر محمود. ( تاریخ بیهقی ). در شهور سنه ٔ... اتفاق افتاد به پیوستن من بخدمت این پادشاه. ( تاریخ بیهقی ).
ای کهن گشته در سرای غرور
خورده بسیار سالیان و شهور.در شهور سنه اثنی و تسعین [ 92 هَ. ق. ] توصل بدان کرد. ( فارسنامه ابن البلخی ص 118 ).
بخدایی که صنع و حکمت او
ماند از گردش شهور و سنین.غرض از مدت بقای تو بود
رفته و مانده سنین و شهور.گر بمثل روز رزم ، رخش تو نعل افکند
یاره کند در زمانْش ، دست شهور و سنین.برای مجلس انست گلی فرستادم
که رنگ و بوی نگرداندش شهور و سنین.بسته فرمان تو شهور و سنین است
بنده فرمان تو زمین و زمانست.- شهور محرمه ؛ ماههای حرام ، که عبارتند از: ذوالقعده و ذوالحجه و محرم و رجب. بدین سبب این ماهها راحرام خوانند که اعراب جاهلی جنگ و کشتار را در آن حرام میدانستند. ( از اقرب الموارد ). رجوع به شهر در این معنی شود.

= شهر۲