والده سلطان

والده سلطان، لقبی بود که در امپراتوری عثمانی به مادر سلطان داده می شد. والده سلطان پس از خود سلطان دارای بالاترین جایگاه در امپراتوری عثمانی بوده و نفوذ فراوانی در امور کشوری داشته است. به طور خاص، در سدهٔ هفدهم، در دوره ای که به دورهٔ سلطنت زنان مشهور شد، با روی کار آمدن سلطان های بی کفایت یا نابالغ، نقش و دخالت والده سلطان در امور سلطنتی افزایش چشمگیری یافت اولین بار سلیمان قانونی به مادرش حفصه سلطان این لقب عطا کرد سپس خرم سلطان با کسب لقب خاصگی باعث بیشتر شدن قدرت زنان شد.
خاصگی سلطان
مهد علیا
پادشاه بیگم
نوربانو سلطان والده مراد سوم، صفیه سلطان والده محمد سوم، کوسم سلطان والده عثمان دوم مراد چهارم، ابراهیم یکم، عالمه سلطان والده مصطفی یکم و تورخان خدیجه سلطان والده محمد چهارم از جمله والده های قدرتمند در تاریخ عثمانی بودند.