ابن محمود بن محمد بن مسعود بن محمود بن محمد بن محمد بن محمد بن عمر شاهرودی بسطامی هروی رازی فخری بکری حنفی مشهور به مصنفک و ملقب به علائ الدین وی از مشاهیر علمای عامه و از احفاد فخر رازی بود نسب او از یک سو به ابوبکر صدیق و از سوی دیگر به عمر بن خطاب میرسد
علی مصنفک
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
علی مصنفک. [ ع َ ی ِ م ُ ص َن ْ ن ِ ف َ ] ( اِخ ) ابن محمودبن محمدبن مسعودبن محمودبن محمدبن محمدبن محمدبن عمر شاهرودی بسطامی هروی رازی فخری بکری حنفی. مشهور به مصنفک و ملقب به علاءالدین. وی از مشاهیر علمای عامه و از احفاد فخر رازی بود. نسب او از یک سو به ابوبکر صدیق و از سوی دیگر به عمربن خطاب میرسد. او را در حدیث و تفسیر و فقه حنفی و شافعی و برخی از دانشهای دیگر دستی توانا بود. مصنفک در سال 803 هَ. ق. در هرات یا در شاهرود ( از مضافات بسطام ) متولد شد و در هرات دانش آموخت و در سن هیجده یا بیست سالگی به تألیف و تصنیف پرداخت به همین سبب مشهور به مصنفک شد، چه «ک » علامت تصغیر است. وی در سال 871 یا 875 هَ. ق. در قسطنطنیه ( اسلامبول ) درگذشت و در جوار ابوایوب انصاری دفن شد. او را تألیفات بسیاری است که از آن جمله است : 1- الاحکام و الحدود، در فقه. 2- انوار الاحداق ، به فارسی که آن را برای محمودپاشای وزیر تألیف کرده است. 3- تحفةالسلاطین ، به فارسی ، در اخلاق و نصایح که آن را برای الغبیک نوشته است. 4- التحفة المحمودیة، به فارسی ، در نصایح ملوک و وزراء که آن را نیز به نام الغبیک وزیر نگاشته است. 5- التلویح. 6- حاشیه بر شرح عقاید نسفی ، از تفتازانی. 7- حاشیه بر کشاف زمخشری ، در تفسیر. 8- حاشیه بر مطالع الانوار ارموی ، در منطق. 9- حاشیه مطول. 10- حدائق الایمان لاهل الیقین و العرفان. 11- محمدیة، که تفسیر قرآن کریم است و آن را به امر سلطان محمدخان فاتح هفتمین سلطان عثمانی ( 855-886 هَ. ق. ) درادرنه تألیف کرده است و به همین جهت آن را «محمدیه » نامیده است. 12- ملتقی البحرین ، که در تفسیر قرآن است. ( از ریحانة الادب ج 4 ص 32 ) ( معجم المؤلفین ).
کلمات دیگر: