<div class="boxBd">گوش کشان. [ ک َ/ ک ِ ] ( نف مرکب ، ق مرکب ) در حال کشیدن گوش. مجازاًآرام و مطیع و خالی از سرکشی و امتناع : <br>جان گوش کشان آمد دل سوی خوشان آمد <br>زیرا که بهار آمد رفت آن دی دیوانه.<div class="au">مولوی.</div>|| ( اِ مرکب ) جمع گوش کش. رجوع به گوش کش شود.</div>

گوش کشان. [ ک َ/ ک ِ ] ( نف مرکب ، ق مرکب ) در حال کشیدن گوش. مجازاًآرام و مطیع و خالی از سرکشی و امتناع : جان گوش کشان آمد دل سوی خوشان آمد زیرا که بهار آمد رفت آن دی دیوانه. مولوی. || ( اِ مرکب ) جمع گوش کش. رجوع به گوش کش شود.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">( صفت ) ۱ - در حال کشیدن گوش . ۲ - آرام و مطیع : جان گوش کشان آمد ( آید ) دل سوی خوشان آمد ( آید ) زیرا که بهار آمد رفت ( شد ) آن دل دیوانه ( مولوی )</div>

( صفت ) ۱ - در حال کشیدن گوش . ۲ - آرام و مطیع : جان گوش کشان آمد ( آید ) دل سوی خوشان آمد ( آید ) زیرا که بهار آمد رفت ( شد ) آن دل دیوانه ( مولوی )

گوش کشان

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا