الیگوسن

اُلیگوسن (با نماد زمین شناسی OG) دوری از مقیاس زمانی زمین شناسی است که میان ۳۴ میلیون تا ۲۳ میلیون سال پیش وجود داشته. همانند دیگر دوره های زمین شناسی، بسترهای سنگی مشخص کننده این دوره به خوبی مشخص هستند ولی زمان دقیق آغاز و پایان دوره اندکی نامشخصند. نام الیگوسن از دو واژهٔ یونانی ὀλίγος (الیگوس به معنای «کم») و καινός (کاینوس به معنای «نوین») گرفته شده است؛ انتخاب چنین ترکیبی اشاره به گسترش تعداد پستانداران در پی انفجاری فرگشتی در دور ائوسن دارد.
الیگوسن اغلب دوران گذار مهمی دانسته می شود میان جهان کهن گرمسیری ائوسن و اکوسیستم نوین میوسن. دگرگونی های بزرگ در این دوره شامل گسترش چمنزارها در سراسر جهان و پسرفت جنگل های پهن برگ استوایی و محدود شدنشان به مناطق نزدیک به خط استوا می شود.
آغاز الیگوسن با یک انقراض مهم همراه بود؛ جایگزین شدن جانوران اروپایی با جانوران آسیایی به استثنای تیره های بومی جوندگان و کیسه داران. مرز میان الیگوسن و میوسن اتفاقی مشخص و جهانی نیست و برای هر منطقه این مرز هنگامی است که دوران گرم الیگوسن پایانی به دوران خنک تر میوسن می پیوندد.

اُلیگوسِن (Oligocene epoch)
سومین دوراز دورۀچهارم یا ترشیری، از ازمنۀ زمین شناسی، حدود ۳۵.۵ تا۳.۲۵میلیون سال قبل. واژه اُلیگوسن به معنای نزدیک به عصر حاضر، و برگرفته از یونانی است. وجه تسمیۀ آن وجود بقایای بعضی از جانوران جدید در این دوره است.