ملتقی

امدگاه , وعده گاه , پاتوق , ميعاد , قرار ملا قات گذاشتن

(مُ تَ قا) [ ع . ] (اِ.) محل تلاقی ، جای به هم رسیدن .

(مُ تَ) [ ع . ] (اِفا.) دیدار کننده ، ملاقات کننده .

ملتقی . [ م ُ ت َ ] (ع ص ) دیدارکننده و همدیگر را دیدارکننده . (آنندراج ). آنکه دیدار می کند دیگری را. (ناظم الاطباء). و رجوع به التقاء شود.

ملتقی . [ م ُ ت َ قا ] (ع اِ) جای به هم رسیدن دو چیز و جای وصل . (غیاث ) (آنندراج ). جای به هم رسیدن . (ناظم الاطباء). نقطه ٔ اتصال . خط اتصال . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به ملتقا شود. || جایی که دو نهر به هم داخل می گردند. (ناظم الاطباء). || جایی که دو دریا به هم می رسند مانند بوغاز اسلامبول که در آنجا دریای سپید و دریای سیاه به هم می رسند. (ناظم الاطباء). مجمعالبحرین . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).

محل دیدار، جای به هم رسیدن دو چیز، محل تلاقی.