همشیر بودن نسبت دو طفل که آنها را یک دایه پرود همشیرگی
همدایگی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
همدایگی. [ هََ ی َ / ی ِ ] ( حامص مرکب ) هم دایگی. همشیربودن. نسبت دو طفل که آنها را یک دایه پرورد. همشیرگی : من اول شیر بنهادم تا سبب همدایگی و حق همشیرگی و تأکید محبت و مودت گردد. ( تاریخ قم ).
کلمات دیگر: