<div class="boxBd">همایون کن. [ هَُ ک ُ ] ( نف مرکب ) آنکه سبب شکوه و فرّ چیزی باشد : <br>همایون کن تاج و گاه و سریر<br>فرودآمد از تاجگاه سریر.<div class="au">نظامی.</div></div>

همایون کن. [ هَُ ک ُ ] ( نف مرکب ) آنکه سبب شکوه و فرّ چیزی باشد : همایون کن تاج و گاه و سریر فرودآمد از تاجگاه سریر. نظامی.

لغت نامه دهخدا

آنکه سبب شکوه و فر چیزی باشد

همایون کن

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا