وله زدن. [ وِل ْ ل َ / ل ِ زَ دَ ] ( مص مرکب ) بسیار جنبان بودن ، چنانکه خاکشی و کرم در آب گَنده. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). وول زدن در تداول مردم تهران.
