انتی هیستامین

آنتی هیستامین. آنتی هیستامین ها (به انگلیسی: Histamine antagonist یا Antihistamine) یکی از رده های دارویی پرمصرف می باشند.
آنتی هیستامینهای نوع دو مانند رانیتیدین، فاموتیدین و… نیز داریم. همچنین اخیراً آنتی هیستامینهای نوع سه و چهار نیز در حال بررسی هستند.
هیستامین یکی از مهم ترین واسطه های شیمیایی آزاد شده در بدن از سلول ها است که عملکردهای متفاوت و مهمی دارد. مثلاً هیستامین در حساسیت ها، التهاب و بیماری های ساده مانند سرماخوردگی آزاد می شود. هیستامین در معده با تحریک گیرنده نوع دو هیستامین موجب تحریک ترشح اسید معده می شود. داروهای بلوک کننده این نوع گیرنده مانند سایمتیدین، رانیتیدین و… می باشند.
معمولاً منظور از آنتی هیستامین ها بلوک کننده های گیرنده نوع یک می باشند. این داروها مانند کلرفنیرامین، دیفن هیدرامین، پرومتازین، ترفنادین، کلماستین، فکسوفنادین، ستریزین و… در حساسیت، التهاب و اثرات گرد و خاک و ریزگردها وبیماری های ویروسی تنفسی مانند سرماخوردگی به کار می روند. آنتی هیستامین های غیراختصاصی عوارضی چون خواب آلودگی و عوارض آنتی کولینرژیک مانند خشکی دهان دارند. نسل های جدیدتر آنتی هیستامین ها مانند لوراتادین و فکسوفنادین چون از سد خونی مغزی عبور نمی کنند معمولاً خواب آور نیستند.
به دلیل اثرات مختلف هیستامین در بدن داروهای آنتی هیستامینی نیز کاربردهای متفاوتی دارند مثلاً پرومتازین در درمان سرگیجه و تهوع کاربرد دارد یا سیپروهپتادین اشتهاآور است.

آنتی هیستامین. رجوع شود به:ضد هیستامین