عایق بندی

عایق بندی (insulation)
فرآیندی که مانع انتقال برق، گرما یا صوت از مکانی به مکان دیگر شود یا انتقال این موارد را کاهش دهد. موادی مانند شیشه، آجر، آب یا هوا، که در رسانش و انتقال گرما ضعیف عمل می کنند، عایق های خوبی اند. برای عایق بندی الکتریکی از موادی مانند لاستیک، پی وی سی، و چینی استفاده می کنند که جریان برق از آن ها عبور نمی کند، این امر مانع نشت جریان از رسانایی به رسانای دیگر یا انتقال جریان به زمین می شود. عایق بندی و عایق کاری، اقدامات بسیار مهمی برای ایمنی و جلوگیری از انتقال جریان برق به انسان و ایجاد شوک الکتریکی است. عایق بندی دوگانه روشی برای ساخت لوازم برقی است که محافظت بیشتری دربرابر شوک الکتریکی ایجاد، و نیاز به استفاده از سیم اتصال به زمین را برطرف می کند. لوازمی که با استاندارد عایق کاری دوگانه تولید می شوند، علاوه بر عایق بندی معمولی کابل ها، کاملاً با لایه ای از پلاستیک عایق پوشیده می شوند تا هیچ اتصال مستقیمی بین قسمت های فلزی خارجی و اجزای الکتریکی داخلی آن ها برقرار نشود. با عایق بندی گرمایی و استفاده از موادی مانند پشم شیشه، از اتلاف و انتقال گرما از طریق دیوارها و سقف ساختمان ها جلوگیری می کنند. مقدار یو (u) در لایه های عایق، معیار توانایی لایه ها در انتقال گرما است. بنابراین، لازم است مقدار u برای مادۀ عایق گرما بسیار کم باشد. همچنین، هوایی که بین بافت ها و تارو پود لباس باقی می ماند، عایق گرماست و از کاهش دمای بدن جلوگیری می کند.