گونه در معرض خطر جانوری است که به دلیل تعداد کم یا تهدیدات ناشی از تغییرات محیطی یا اکولوژیکی در معرض خطر انقراض قرار دارد.
از چهار دهه پیش که بشر انقراض بسیاری از گونه های زیستی جانوری و گیاهی را در محیط زندگی خود مشاهده می کند، تنوع اکوسیستم و حفظ آن برای بقاء حیات در کره زمین اهمیت بیشتری یافته است.
درست است که انقراض بخشی از چرخهٔ طبیعی به شمار می رود، ولی انسان به انقراض گونه ها سرعت بخشیده است و گونه های در معرض خطر را افزایش می دهد. به عنوان مثال بنا به گزارش صندوق جهانی حیات وحش در سوئیس گسترش مناطق زیرکشت درختان سریع الرشد (توسط انسان) به جای جنگلهای طبیعی مانع شکل گیری چرخه زیستی جانوران می شود و به همین دلیل انقراض گونه های اکوسیستم را سرعت می بخشد. یاگونه گیاهی لاله واژگون در ایران به علت چیدن آن ها از طبیعت و فروش آن ها به عنوان گل زینتی در خطر انقراض است.
CITES(پیمان تجارت بین المللی گونه های جانوری و گیاهان وحشی در معرض خطر انقراض) در سال ۱۹۷۳ میلادی امضا شد. هدف از این معاهده اطمینان از آن است که تجارت حیوانات وحشی و گونه های گیاهی ارزشمند و در خطر انقراض، بقای آنها را تهدید نکند. امروز بیش از ۳ هزار گونه جانوری و گیاهی در فهرست حفاظتیCITES ثبت شده اند و بر تجارت آنها نظارت می شود. اجلاس های CITES دوساله است و در آن تصمیماتی گرفته و قطعنامه هایی صادر می شود که مقررات اجرایی کنوانسیون هستند و از طرف کشورهای عضو اجرا می شوند که برخی از گونه های جانوری ایران نیز در فهرستCITES قرار دارد.
از چهار دهه پیش که بشر انقراض بسیاری از گونه های زیستی جانوری و گیاهی را در محیط زندگی خود مشاهده می کند، تنوع اکوسیستم و حفظ آن برای بقاء حیات در کره زمین اهمیت بیشتری یافته است.
درست است که انقراض بخشی از چرخهٔ طبیعی به شمار می رود، ولی انسان به انقراض گونه ها سرعت بخشیده است و گونه های در معرض خطر را افزایش می دهد. به عنوان مثال بنا به گزارش صندوق جهانی حیات وحش در سوئیس گسترش مناطق زیرکشت درختان سریع الرشد (توسط انسان) به جای جنگلهای طبیعی مانع شکل گیری چرخه زیستی جانوران می شود و به همین دلیل انقراض گونه های اکوسیستم را سرعت می بخشد. یاگونه گیاهی لاله واژگون در ایران به علت چیدن آن ها از طبیعت و فروش آن ها به عنوان گل زینتی در خطر انقراض است.
CITES(پیمان تجارت بین المللی گونه های جانوری و گیاهان وحشی در معرض خطر انقراض) در سال ۱۹۷۳ میلادی امضا شد. هدف از این معاهده اطمینان از آن است که تجارت حیوانات وحشی و گونه های گیاهی ارزشمند و در خطر انقراض، بقای آنها را تهدید نکند. امروز بیش از ۳ هزار گونه جانوری و گیاهی در فهرست حفاظتیCITES ثبت شده اند و بر تجارت آنها نظارت می شود. اجلاس های CITES دوساله است و در آن تصمیماتی گرفته و قطعنامه هایی صادر می شود که مقررات اجرایی کنوانسیون هستند و از طرف کشورهای عضو اجرا می شوند که برخی از گونه های جانوری ایران نیز در فهرستCITES قرار دارد.
wiki: گونه در معرض خطر