شاویقه

شاویقة. [ ق َ ] (ع ص ) در یک نسخه ٔ خطی مهذب الاسماء کتابخانه ٔ مؤلف معنی کلمه : «زمین شادی » ودر نسخه ٔ خطی دیگر «زمین شاوی » و در نسخه ٔ سوم «رسن سادای » آمده است . که هیچیک معنی محصلی ندارد. اما در منتهی الارب و اقرب الموارد در ماده ٔ «شوق » آمده است که : شاق الطنب الی الوتد؛ بست طناب را به میخ و استوار کرد. از اینجا معلوم میگردد که ضبط نسخه ٔ اخیر (یعنی رسن سادای ) مبنایی دارد منتهی تحریفی در کلمه ٔ«سادای » روی داده است که صورت صحیح آن معلوم نشد.