از حکمای قدیم اسکندریه در نیمه اول قرن سوم و پایه گذار مکتب نو افلاطونیان و استاد فلوطین است
ساکاس
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ساکاس. ( اِخ ) نام یکی از شرابداران آستیاگ پادشاه ماداست. وی شخصی زیباروی بود و علاوه بر شرابداری موظف بود که کسان را بحضور شاه برد و آنان را که نباید داخل شوند از آنجا دور کند. نام وی در کتاب گزنفن یونانی آمده است. رجوع به ایران باستان ج 1 ص 252 شود.
ساکاس. ( اِخ ) آمونیوس.از حکمای قدیم اسکندریه در نیمه اول قرن سوم و پایه گذار مکتب نوافلاطونیان و استاد فلوطین معروف است.
ساکاس. ( اِخ ) آمونیوس.از حکمای قدیم اسکندریه در نیمه اول قرن سوم و پایه گذار مکتب نوافلاطونیان و استاد فلوطین معروف است.
ساکاس . (اِخ ) نام یکی از شرابداران آستیاگ پادشاه ماداست . وی شخصی زیباروی بود و علاوه بر شرابداری موظف بود که کسان را بحضور شاه برد و آنان را که نباید داخل شوند از آنجا دور کند. نام وی در کتاب گزنفن یونانی آمده است . رجوع به ایران باستان ج 1 ص 252 شود.
ساکاس . (اِخ ) آمونیوس .از حکمای قدیم اسکندریه در نیمه ٔ اول قرن سوم و پایه گذار مکتب نوافلاطونیان و استاد فلوطین معروف است .
کلمات دیگر: