خلوص

خلوص به معنی خالص بودن و اندازه و مقدار پاکی یا آلودگی است.
خلوص (بستک) یکی از روستاهای بخش کوخرد شهرستان بستک استان استان هرمزگان است.

[ویکی فقه] اخلاص پاک کردن نیّت از غیر خدا و انجام دادن عمل تنها برای خدا می باشد. اخلاص در فقه در باب های مربوط به عبادات مانند صلات و صوم به عنوان رکن اصلی نیّت مطرح شده است.
در قرآن کریم و روایات معصومان علیهم السّلام بر لزوم اخلاص در طاعات و عبادات تأکید شده است.
اخلاص در لغت
واژه اخلاص، مصدر باب افعال از ریشه خلوص و خلاص به معنای پاک شدن و سالم گشتن از آمیختگی است. خالص، کالایی را گویند که با چیزی ممزوج و مخلوط نباشد و معنایی نزدیک به «صافی» دارد با این تفاوت که صافی به جنسی که از همان ابتدا با چیزی آمیخته نبوده اطلاق می شود؛ ولی خالص، جنسی است که پس از امتزاج با چیز دیگر، خواه پست تر باشد یا نه، پاک، و ناخالصی آن زدوده شود. لغویان برای خلوص، معانی دیگری نیز بر شمرده اند؛ مانند رسیدن، نجات یافتن، کناره گیری کردن از دیگران و ویژه خود گردانیدن که در هر یک از این معانی، به نوعی معنای اصلی این ریشه یا لوازم آن وجود دارد. «اخلاص» به معنای خالص کردن، پاک گردانیدن و برگزیدن است و مقصود از آن در فرهنگ اسلامی، پاک کردن نیّت از غیر خدا و انجام دادن عمل برای خدا است.
اخلاص در اصطلاح
اخلاص در دانش های گوناگون اسلامی مانند فقه، اخلاق و عرفان بررسی، و در فقه آن است که مکلّف در عمل عبادی خود جز قصد قربت و عبودیّت برای پروردگار، هیچ انگیزۀ دیگری نداشته باشد؛ خواه به نحو استقلال یا انضمام.
معنای تکالیف تعبدی و توصلی
...