حکاکی

حکّاکی ایجاد طرح و نقش بر روی فلزات، کاشی، چوب و موارد دیگر است. این کار با ایجاد برجستگی و فرورفتگی با کمک ابزار فلزی که می تواند مغار پیچ گوشتی یا چاقو نیز باشد، انجام می شود.یکی از روش های حکاکی استفاده از موم عسل جهت پوشش ضد اسید، قلم نی جهت طراحی، و اسید فلوریدریک جهت تثبیت طراحی می باشد به نحوی که با موم عسل مایع روی نگین را پوشانده بعد از سرد و جامد شدن موم با قلم نی که برعکس قطع خورده روی عقیق طراحی کرده سپس چند قطره اسید روی قسمت های طراحی شده قرار داده و با آب ولرم شسته حالا طراحی ثابتی روی عقیق داریم که می توان با ابزار و مته های حکاکی آن را عمیق کنیم. متأسفانه استفاده از دستگاه های حکاکی در حال حاضر ضربه سختی به هنر کهن حکاکی و هنرمندان این رشته زده است و روح هنری حکاکی را زیر سؤال برده است اما سرعت انجام حکاکی را بسیار افزایش می دهد و مزیتهای خاص خود را دارد اما از لحاظ هنری ارزش چندانی ندارد.دستگاه های حکاک با بهره گیری از فناوری روز دنیا که به توسط مکانیسم حرکتی ریل. بیرینگ و استپر موتور، به قلم های قوی حکاکی از جنس تنگستن. کارباید که یکی از سخت ترین مواد به شمار می رود مجهّز شده اند. در نظر داشته باشید که این قلم می تواند با قلم از جنس سرامیک تعویض شود. فرامین حک از دو راه به مکانیسم اعمال می شود. راه اول به وسیله رایانه است که با وجود نرم افزار مخصوص دستگاه، توسط هر نرم افزار قابل اجرا در ویندوز قابل کنترل بوده و خروجی آن را مثل یک پلاتر حرفه ای حک می کند.راه دوم از طریق خود دستگاه می باشد که حکهای ساده در حد حروف و اعداد به اضافه شماره سریال تولیدی دستگاه رامی تواند بدون نیاز به رایانه حک کند. حکاکی بر روی نگین را با وسایل گوناگونی انجام می دهند مانند فرز دندانپزشکی یا با استفاده از مته های حکاکی. از قدیمی ترین حرفه ها که ایرانیان نقش بسزایی در تکمیل آن داشته اند حکاکی روی نگین های انگشتر بوده است.

حَکّاکی (engraving)
حَکّاکی
حَکّاکی
حَکّاکی
حَکّاکی
هنر ایجاد یک طرح بر لوح هایی از جنس فلز، چوب، یا هر مادۀ سخت دیگر، با ابزاری نوک تیز. در حکاکی گود، طرح بر روی سطح لوح، که معمولاً فلزی است، کنده می شود و شیارهایی که ایجاد می شوند، مرکّب چاپ را به خود می گیرند. امّا در حکاکی برآمده، طرح پس از کنده شدن اطرافش بر روی لوح می ماند و مرکّب را برای چاپ کردن به خود می گیرد.