نام نوائی است
نوای چکاوک
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
نوای چکاوک. [ ن َی ِ چ َ وَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نام نوائی است. ( جهانگیری ) ( رشیدی ). رجوع به چکاوک شود :
نواگر نوای چکاوک بود
چو دشمن زند تیر ناوک بود.
کبک در رقص کردن آمد باز.
نواگر نوای چکاوک بود
چو دشمن زند تیر ناوک بود.
نظامی.
از نوای چکاوک اندر کوه کبک در رقص کردن آمد باز.
سیف اسفرنگی.
کلمات دیگر: