نوبه نو

از نو ٠ مجددا ٠ تازه به تازه ٠ یازبان مردم سرزمین نوبه ٠ زبانی که اهالی نوبه بدان تکلم کنند ٠

نوبه نو. [ ن َ / نُو ب ِن َ / نُو ] ( ق مرکب ) از نو. مجدداً. تازه به تازه. ( ناظم الاطباء ). به تکرار. پیاپی. متوالیاً :
ز لشکر برِ پهلوان پیشرو
به مژده بیاید همی نوبه نو.پدید آمد این گنبد تیزرو
شگفتی نماینده نوبه نو.جهان بُد به آرام زآن شادکام
ز یزدان بدو نوبه نو بُد پیام.هر کس رهی دگرْت نمودند نوبه نو
از یکدگر بتر به سیاهی و مظلمی.جهان را نوبه نو چند آزمائی
همان است او که دیدستیش صد بار.نوبه نو شیفته گردم چو به من
نوبه نوپیک خیالش برسد.هست این زمین را نوبه نو کاس کریمان آرزو
یک جرعه کن در کار او آخر چه نقصان آیدت ؟اشترانش ز مرز بیگانه
می کشیدند نوبه نو دانه.کجا آن نوبه نو مجلس نهادن
بهشت عاشقان را در گشادن.شهنشه باز فرمودش که چونی
که بادت نوبه نو عیشی فزونی.