نام نوائی است از موسیقی . نغمه ای است از موسیقی قدیم . نوای خار کند .
نوای خارکن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
نوای خارکن. [ ن َ ی ِ ک َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نام نوائی است از موسیقی. ( جهانگیری ) ( انجمن آرا )( برهان قاطع ). نغمه ای است از موسیقی قدیم. ( فرهنگ فارسی معین ). نوای خارکند. ( برهان قاطع ) :
نوای خارکن از عندلیب نیست عجب
که مدتی سروکارش نبوده جز با خار.
حریر کلک تو گردد نوای خارکنش.
نوای خارکن از عندلیب نیست عجب
که مدتی سروکارش نبوده جز با خار.
ظهیر ( انجمن آرا ).
چو خار گلبن دانش بهار بی برگی حریر کلک تو گردد نوای خارکنش.
کمال اسماعیل ( از جهانگیری ).
کلمات دیگر: