نوک . نواکه . گول و احمق شدن .
نواک
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
نواک. [ ن َ / ن ُ ] ( ع مص ) نَوَک. نواکة. گول و احمق شدن. ( از المنجد ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به نواکة شود.
دانشنامه عمومی
نَواک، زیرایی (زیروبمی) یا ارتفاع صوت کیفیتی است ادراکی در مورد صداها که اجازهٔ درجه بندی و ترتیب دهی آن ها، برمبنای زیر وبمی را به ذهن می دهد. نَواک به عنوان پدیده ای ذهنی معادل با تغییراتی است که در دنیای فیزیکی برای بسامد (فرکانس) صداها رُخ می دهد. در زبان عموم از آن به زیر و بَمی یاد شده و در نوشته های قدیمی تر به آن (ارتفاع) گفته می شده است. معمولاً صدای با فرکانس بیشتر (مانند صدای زنان) را بالا (زیر) و صدای با فرکانس کمتر (مانند صدای مردان) را پایین (بَم) می نامند.
wiki: نواک
کلمات دیگر: