لوئیزیانا

مختصات: ۳۱° شمالی ۹۲° غربی / ۳۱°شمالی ۹۲°غربی / 31; -92
اتاق بازرگانی شهر نیواورلئان
لوئیزیانا (به انگلیسی: Louisiana) از ایالت های جنوبی آمریکا است. از نظر مساحت لوئیزیانا رتبه سی ویکم و از نظر جمعیت رتبه بیست پنجم را در بین ۵۰ ایالت آمریکا دارد. باتون روژ مرکز این ایالت بوده و شهر نیواورلئان بزرگ ترین شهرش است؛ همچنین قسمت های زیادی از خاک این ایالت تحت تأثیر رودخانه می سی سی پی است و عقب نشینی این رودخانه باعث بوجود آمدن دلتاها و مناطق باتلاقی زیادی شده است. قسمت هایی از مناطق لوئیزیانا نیز به شکل چندزبانه و چندفرهنگی هستند که عمدتاً این موضوع به قرن ۱۸ برگشته که این زبان ها و فرهگ ها از نوع فرانسوی، اسپانیایی، محلی آمریکایی و آفریقایی به اینجا منتقل شدند. قبل از اینکه آمریکا این قسمت را در سال ۱۸۰۳ خریداری کند، منطقه ای که امروزه لوئیزیانا نام دارد پیش تر از کولونی ها و مناطق تحت استعمار اسپانیا و فرانسه بوده. همچنین این ایالت یکی از اصلی ترین مناطق آمریکا در امر برده داری در قرن ۱۸ است.
گامبو نوعی غذای بومی لوئیزیانا است.
نام این ایالت به افتخار شاه فرانسه لوئی چهاردهم گذاشته شده.

لوئیزیانا (Louisiana)
لوئیزیانا
(یا: ایالت پلیکان) ایالتی در جنوب ایالات متحده امریکا، با ۱۳۵,۹۰۰کیلومترمربع مساحت، و ۴,۴۶۹,۰۰۰نفر جمعیت (۲۰۰۰). مرکزش بتن روژ (باتون روژ) است. در ۱۸۱۸ به عنوان هجدهمین ایالت امریکا به اتحادیه پیوست. مهم ترین شهر آن نیو اورلئان است. لافایت، و شریوپورت هم از شهرهای دیگر آن به شمار می روند. لوئیزیانا از شمال به ایالت آرکانزاس، از جنوب به خلیج مکزیک و از شرق به میسی سیپی محدود است؛ بخش عمده این ایالت در دلتای میسی سیپی واقع شده است. محصولات مهم آن عبارت اند از برنج، شکر، گاز طبیعی، غذاهای فرآوری شده، مواد شیمیایی، و محصولات نفتی؛ صنایع موسیقی و گردشگری نیز اهمیت دارد. لوئیزیانا تا پیش از ورود اروپاییان به منطقه که از قرن ۱۶ آغاز شد محل سکونت اقوام سرخپوست بود. اسپانیایی ها در ۱۵۱۹ از این ایالت دیدن کردند. در ۱۶۸۲، رنه لاسال، سیاح فرانسوی، مدعی مالکیت فرانسه بر این منطقه شد وآن را به نام لوئی چهاردهم، لوئیزیانا، نامید. در ۱۷۶۲ در اختیار اسپانیایی ها قرارگرفت و در ۱۸۰۰ مجدداً به فرانسه باز گردانده شد، تا این که در ۱۸۰۳ طبق قانون خرید لوئیزیانا مالکیت آن به ایالات متحده واگذار گردید. در ۱۸۶۱ از اتحادیه جدا و در ۱۸۶۸ مجدداً در اتحادیه پذیرفته شد.