عابر

( عابر ) اسم فاعل به معنا عبور کننده و با تعریفات زیر هم خوانی دارد از جمله. ( عبرت ) به معنای پند گرفتن از ریشه عَبَر به معنای عبور کردن و چون عبور انتقال از نقطه ای به نقطه دیگر است به صورتی که بتوان از آن عبور کرد و عبرت و پند گرفت می باشد. نام گذاری عبرت هم به این دلیل است مثلا در قرآن اشاره به قوم شعیب یا لوط و یا ماجرای قوم بنی اسرائیل شده به این دلیل است تا ما که قرآن را می خوانیم از آنان عبرت بگیریم و مثل آنان عمل نکنیم

عابِر
ریشهء این واژه شاید پارسی باشد :
عَبَر < اَبَر < آ بَر = کَسی که چیزی را به سویی می بَرَد مانند خَبَر = چیزی را به بیرون بُردن ( خَ = ex , out , aus ) و همین گونه : اَز ، آز ، زُ در پارسی و بَر بُن کنون کارواژهء بُردن
گُمانهء دویوم : آن وَر ، اون وَر ، اُ وَر ، اُبَر = به آن سوی

هم خانواده =عبور، عابران، عبر

گذرنده

رهگذر، گذرگر

Rahgozar 🚶‍♀️🚶‍♂️

هوالعلیم

عابِر : رونده
غابر : باز مانده