پادگان

پادگان به جایی گفته می شود که گروهی از سربازان و تجهیزات برای نگهداری آن مکان در آن مستقر شده اند. پادگان معمولاً محل اسقرار یک یگان از ارتش است.
پادگان های معروف ایران
پادگان چهل دختر
پادگان ها می توانند دارای تأسیسات و تسهیلات گوناگونی باشند از جمله آسایشگاه، سالن غذاخوری، ورزشگاه، باشگاه افسران، نمازخانه، کلیسا، بازداشتگاه، دفتر دژبانی، منازل سازمانی، اتاقک نگهبانی، برج نگهبانی، پاسراه و غیره باشند. ورود و خروج به پادگان ها معمولاً برای عموم آزاد نیست و کنترل آن به عهده گروهی به نام دژبان است. پادگان محلی تقریباً ثابت است و شمار سربازان مستقر در آن از قرارگاه های نظامی کمتر است. قرارگاه نظامی معمولاً محل استقرار لشکرها در جنگ و عملیات دیگر است. پادگان ها می توانند گاه به عنوان محل تمرینات نظامی و مرکز فرماندهی نیز عمل کنند.
در زمان امپراتوری ساسانیان پادگان را در زبان فارسی آن زمان، زینستان می نامیدند. زین در فارسی میانه به معنای جنگ افزار است. در دوره قاجار بیشتر واژه گرجی ساخلو برای این منظور بکار می رفت. پاد در فارسی به معنی محافظت و نگهبانی است و واژه پادگان از مصوبات فرهنگستان زبان ایران در سال ۱۳۱۸ خورشیدی است.
باشگاه افسران یکی از اماکن ارتشی است. باشگاه افسران که معمولاً در پادگان ها قرار دارد محل گردآمدن و گذراندن اوقات فراغت افسران ارتش است.