چاره سازی

حل

۱- عمل چاره کردن . ۲- علاج .
چاره گری . چاره اندیشی . مصلحت اندیشی . تدبیر . تامل و تفکر .

چاره سازی. [ رَ / رِ ] ( حامص مرکب ) چاره گری. چاره اندیشی. مصلحت اندیشی. تدبیر. تأمل و تفکر :
اگر دشمنی ترکتازی کند
رقیب حرم چاره سازی کند.به افکندنش چاره سازی کنند
و ز او دعوی بی نیازی کنند.شب و روز بی چاره سازی نیم
در این پرده با خود ببازی نیم.بسی کردند مردان چاره سازی
ندیدند از یکی زن راستبازی.حدیث بنده را در چاره سازی
بساطی هست با لختی درازی. || علاج خواهی.درمان پذیری. شفاطلبی. سلامت خواهی :
دل دوش هزار چاره سازی میکرد
با وعده دوست عشق بازی میکرد.دانست کز آن خیالبازی
کارش نرسد بچاره سازی.آن سوخته را به دلنوازی
آرندز راه چاره سازی.گفت ای پسر این چه جای بازی است
بشتاب که جای چاره سازی است.در پرده آن خیالبازی
بیچاره شدم ز چاره سازی.زید از غم آن بت طرازی
مشغول شده به چاره سازی.در چاره سازی بخود درمبند
که بسیار تلخی بود سودمند. || حیله گری. نیرنگ بازی. دغل کاری :
جهاندیده پر دانش افراسیاب
جز از چاره سازی نبیند بخواب .به چاره سازی با خصم تو همی کوشم
که «مروزی » را کاراوفتاده با «رازی ».نیم من مرد ناز او که با این چاره سازیها
دلم چون خر بگل درماند از آن ناز بخروارش.چو مجنون سر مکش درعشقبازی
چو لیلی پاک شو در چاره سازی.چو گرگ افزون بود در چاره سازی
شبان را کرد باید خرقه بازی.گهی جستن بغمزه چاره سازی
گهی کردن ببوسه نردبازی.

چاره گری، چاره اندیشی در چارهسازی به خود در مبند / که بسیار تلخی بُوَد سودمند (نظامی۵: ۸۱۲ ).