نااندیشیده

( صفت ) ناسنجیده بدون تفکر: [ فتنه جنگهای نابیوسیده و کارهای نااندیشیده حادث گردد.]

نااندیشیده. [ اَ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ، ق مرکب ) مقابل اندیشیده. بدون تفکر و تعمق.
- سخن نااندیشیده ؛ سخن نسنجیده. سخن ناسنجیده و بدون تأمل : سخن نااندیشیده مگوی تا در رنج نادانسته نیفتی. ( سندبادنامه ص 339 ). کنیزک با خود اندیشید که سخن نااندیشیده گفتم. ( سندبادنامه ص 71 ).
|| نابیوسان. بدون مقدمه : مجلس کردند و اعیان و مقدمان و پیران در خرگاه بنشستند و رأی زدند و گفتند که نااندیشیده و نابیوسان ، چنین حالی بیفتاد و این بخود ستدن محال باشد. ( تاریخ بیهقی ص 497 ). امیرمحمود نااندیشیده بدان زودی امیر خراسان شد. ( تاریخ بیهقی ص 656 ).