چارپاره

دودة بزاقة

( اسم ) ۱- هر چیز که بچهار قطعه تقسیم شده باشد. ۲- هر بیتی که بچهار بخش موزون تقسیم شده باشد و سه بخش اول آن مقفی بود و بخش چهارم تابع قافی. قصیده و غزل است . ۲- چهار پاره .
نوعی گلول. تفنگ . قطعات سرب غیر منتظم بریده کوچکتر از گلوه و بزرگتر از ساچمه . یا نوعی رقص . یا نام سازیکه چهار وصل دارد . یا وصل. کفش . یک جفت زنگ رقاصی . یا یک چهارم خشت و آجر که در بنایی مصطلح است .

چارپاره. [ رَ / رِ ]( اِ مرکب ) نوعی گلوله تفنگ. قطعات سرب غیر منتظم بریده کوچکتر از گلوله و بزرگتر از ساچمه. گلوله تفنگ که چهار یک گلوله های عادی است. نوعی گلوله غیر مدور که از سرب میریزند و بیشتر در تفنگ های سرپر قدیم.بکار میرفت. نوعی ساچمه بزرگ. یک قسمت از چهار قسمت گلوله تفنگ. قسمی گلوله مخصوص تفنگ و توپ. گلوله را چون به چهار قسمت کنند هر قسمت آن چهارپاره است که بجای ساچمه در تفنگ بکار برند. || نوعی رقص. ( آنندراج ). || نام سازی که چهار وصل دارد. ( آنندراج ). || وصله کفش. ( ناظم الاطباء ). یک جفت زنگ رقاصی. ( ناظم الاطباء ) :
به چارپاره زنگی به باد هرزه دزد
به بانگ زنگل نباش و کُم کُم نقاب.|| یک چهارم خشت و آجر که در بنایی مصطلح است. پاره های آجر.

/chaar paare/ از انواع گلوله ی تفنگ