نوار مغناطیسی

نوار مغناطیسی یک واسط ضبط مغناطیسی است که از یک نوار فیلم پلاستیکی نازک و بلند پوشش داده شده با مواد مغناطیسی درست شده است. این نوار در آلمان و بر اساس سازوکار ضبط سیم مغناطیسی توسعه پیدا کرده است. دستگاه های که با استفاده از نوار مغناطیسی صدا و تصویر را ضبط می کنند، نوار ضبط و ویدئو ضبط هستند. به صورت زنده در حال پخش بود، این نوارها اجازه می داند تا برنامه ضبط شود. زمانی که دیسک های گرامافون تنها امکان یکبار ضبط کردند را داشتند، نوارهای مغناطیسی باعث شدند تا بتوان در چند برداشت صدا را ذخیره، تدوین یا ترکیب کرد بدون آنکه از کیفیت به میزان زیادی کاسته شود. آن ها فناوری کلیدی برای توسعهٔ رایانه های اولیه بودند.
بیت پاریتی عرضی یا کاراکتری
بیت پاریتی طولی
امروزه فناوری های دیگری می توانند فعالیت های نوارهای مغناطیسی را انجام دهند و در موارد بسیاری جایگزین آن ها شده اند.
داده ها به صورت رشته های بیتی روی شیارهایی که در سطح نوار وجود دارد. ذخیره می شوند. بیت های یک کاراکتر، روی شیارها و در عرض نوار ضبط می گردند.در شکل شیارهای نوار و نحوه نشست یک نویسه (کاراکتر) روی آن دیده می شود.
از نظر تعداد شیار، دو نوع نوار رایجتر است: نوار ۷ شیاره و نوار ۹ شیاره. در شکل ها نشست داده روی نوار ۷ شیاره و ۹ شیاره دیده می شود. یکی از شیارها، به عنوان شیار کنترل پاریتی به کار می رود.در نوار دو نوع بیت پاریتی وجود دارد: