بیرونه
فارسی به انگلیسی
فرهنگ فارسی
پیراهنی که بالاتر از همه پوشند مانند چوغه و امثال آن ٠
لغت نامه دهخدا
بیرونه. [ ن َ / ن ِ ] ( اِ ) پیراهنی که بالاتر از همه پوشند مانند چوغه و امثال آن. ( آنندراج ). لباسی که روی لباسهای دیگر پوشند. بالاپوش. ( ناظم الاطباء )
کلمات دیگر: