صفحه اصلی
بیرون روفتن
بستن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
برون رفتن ٠ جاروب کردن به خارج ٠
لغت نامه دهخدا
بیرون روفتن. [ ت َ ] ( مص مرکب ) برون رُفتن. جاروب کردن به خارج. رجوع به برون رُفتن شود.
کلمات دیگر:
