معاف داشتن

( مصدر ) ۱ - بخشودن عفو کردن : شیر گفت از این مدافعت چه فایده که البته ترا معاف نخواهم داشت . ۲- رها شدن .

معاف داشتن. [ م ُ ت َ ] ( مص مرکب ) عفو کردن. بخشودن. بخشیدن. معاف کردن : شیر گفت از این مدافعت چه فایده که البته ترا معاف نخواهم داشت. ( کلیله و دمنه ).
همه وقت عارفان را نظر است دیگران را
نظری معاف دارند و دوم روا نباشد.گر بکشد و گر معاف دارد
در قبضه او چو من زبون نیست.من از تو پیش که نالم که در شریعت عشق
معاف دوست بدارند قتل عمدا را.در جواب این غزل گستاخ اگر پیش آمده ست
قاسم انوار خواهد داشت صائب را معاف.ز عناب اگر داشت خود را معاف
نگردد چومی خون ز گلنار صاف.