<div class="boxBd">اشک شیرین. [ اَ ک ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) اشکی که از غایت فرح و از گریه شادی بریزد : <br>شد میسر بعد نومیدی وصال آن صنم <br>اشک شیرین شد از آن پس گریه خوناب ما.<div class="au">ابوالمعانی ( از فرهنگ ضیاء ).</div>گریه شادی. ( مؤیدالفضلا ). کنایه از گریه شادی باشد. ( برهان ). و رجوع به اشک شادی و اشک طرب و اشک شکرین و اشک شکری در آنندراج و فرهنگ شعوری ج 1 ص 120 شود.</div>

اشک شیرین. [ اَ ک ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) اشکی که از غایت فرح و از گریه شادی بریزد : شد میسر بعد نومیدی وصال آن صنم اشک شیرین شد از آن پس گریه خوناب ما. ابوالمعانی ( از فرهنگ ضیاء ). گریه شادی. ( مؤیدالفضلا ). کنایه از گریه شادی باشد. ( برهان ). و رجوع به اشک شادی و اشک طرب و اشک شکرین و اشک ش

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">اشکی که از غایت فرح و از گریه شادی بریزد .</div>

اشکی که از غایت فرح و از گریه شادی بریزد .

اشک شیرین

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا