مسجد جامع ابرکوه مربوط به دوره تیموری است و در ابرکوه، میدان اصلی شهر در مرکز شهر واقع شده و این اثر در تاریخ ۹ مرداد ۱۳۱۲ با شمارهٔ ثبت ۱۹۷ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
این مسجد که در حد فاصل شهر قدیم و جدید قرار دارد و از آثار دوره مغول بوده و در پایان سلطنت سلطان ابوسعید بازسازی و مرمت گردید ، از جمله محراب بسیار عالی و گچ بری شده در ایوان شرقی که به تاریخ ۷۳۸ هجری است، تعمیر شد.
مسجد جامع ابرقو کنار میدان اصلی شهرستان ابرکوه قرار دارد و مصالح آن از خشتخام است. این مسجد به سبک مساجد چهار ایوانی است و حیاطی مستطیل شکل در وسط دارد. مدخل ورودی مسجد رو به شمال باز می شود و به وسیله دهلیزهشت گوش وسیعی، به حیاط راه می یابد.
سر در ورودی این مسجد، ارتفاع زیادی دارد و در سه گوشه به وسیله سه طاق نما، پایه چهار گوش آن، به هشت گوش تبدیل می شود. در سمت جنوبی مدخل ورودی، شبستانی با طاق های مقرنس زیبایی است.
این مسجد که در حد فاصل شهر قدیم و جدید قرار دارد و از آثار دوره مغول بوده و در پایان سلطنت سلطان ابوسعید بازسازی و مرمت گردید ، از جمله محراب بسیار عالی و گچ بری شده در ایوان شرقی که به تاریخ ۷۳۸ هجری است، تعمیر شد.
مسجد جامع ابرقو کنار میدان اصلی شهرستان ابرکوه قرار دارد و مصالح آن از خشتخام است. این مسجد به سبک مساجد چهار ایوانی است و حیاطی مستطیل شکل در وسط دارد. مدخل ورودی مسجد رو به شمال باز می شود و به وسیله دهلیزهشت گوش وسیعی، به حیاط راه می یابد.
سر در ورودی این مسجد، ارتفاع زیادی دارد و در سه گوشه به وسیله سه طاق نما، پایه چهار گوش آن، به هشت گوش تبدیل می شود. در سمت جنوبی مدخل ورودی، شبستانی با طاق های مقرنس زیبایی است.
wiki: مسجد جامع ابرکوه