محال اندیش

وهمی خیالی

( ~ . اَ ) [ ع - فا. ] (ص فا. ) آن که در امور محال تفکر کند.

محال اندیش. [ م ُ اَ ] ( نف مرکب ) که اندیشه در امور محال کند. که به نابودنیها و ناشدنیها بیندیشد. وهمی و خیالی. ( ناظم الاطباء ). کسی که خیال محال کند :
محال اندیش و خام ابله بود هر کاین سخن گوید
نباید بود مردم را محال اندیش و خام ابله.هر آفریده که خواهد که بر خلاف این معانی تقریری کند محال اندیش باطل گوی باشد. ( جامع التواریخ رشیدی ).
خیال حوصله بحر می پزد هیهات
چه هاست در سر این قطره محال اندیش.

آن که آرزوی محال کند یا در امری محال تفکر کند.