نجات یافتن

( مصدر ) رهاشدن خلاصی یافتن آزادشدن .

نجات یافتن. [ ن َ / ن ِ ت َ ] ( مص مرکب ) خلاص شدن. رها شدن. رستگار گشتن. آزاد شدن. ( ناظم الاطباء ). ابلال. بلول. رستن. رهیدن. رسته شدن :
خلق یکسر روی زی ایشان نهاد
کس به بت زآتش کجا یابد نجات ؟گفتم که بی پیمبر یابد کسی نجات
گفتا که چون صدف نبود کی بود گهر؟بر امید آنکه یابم روز حشر
بر صراط از آتش دوزخ نجات.اگر کسی را گویند صد سال دایم در عذاب روزگار باید گذاشت تا نجات ابد یابی آن رنج اختیار کند. ( کلیله و دمنه ). و رجوع به نجات شود.

دفنه دردِن

رهیدن