محاصره تبریز

محاصره تبریز، به اتفاقاتی گفته می شود که در دوران استبداد صغیر در تبریز رخ داد که در طی آن، نیروهای وابسته به محمدعلی شاه، شهر تبریز را با هدف سرکوب مشروطه خواهان این شهر به مدت ۱۱ ماه از ۳۰ خرداد ۱۲۸۷ (۲۰ جمادی الاول ۱۳۲۶) تا ۹ اردیبهشت ۱۲۸۸ (۸ ربیع الثانی ۱۳۲۷) محاصره کرده و مانع از رسیدن غذا و دارو به شهر شدند؛ تا این که عده ای از نیروهای روسیه به بهانه حفظ جان اتباع خود در تبریز، در ۹ اردیبهشت ۱۲۸۸ وارد شهر شده و در نتیجهٔ آن محاصره تبریز به پایان رسیده و نیروهای وابسته به شاه از اطراف شهر متفرق شدند.نبو
فتحعلی شاهمحمدشاهناصرالدین شاهمظفرالدین شاهمحمدعلی شاه
۱۱۷۵–۱۱۶۱۱۲۱۳–۱۱۷۶۱۲۲۶–۱۲۱۳۱۲۷۵–۱۲۲۶۱۲۸۵–۱۲۷۵۱۲۸۸–۱۲۸۵
در پی به توپ بستن مجلس شورای ملی به دستور محمدعلی شاه و آغاز دوران استبداد صغیر، تلگراف هایی به شهرهای مختلف ارسال شد که خبر از براندازی مشروطه داده و همگان را به پیروی از حکومت مرکزی و شاه دعوت می کرد. با این وجود مشروطه خواهان تبریز، به رهبری ستارخان و باقرخان، با درخواست تسلیم در برابر شاه مخالفت کردند. شاه نیز در مقابل، ۳۵ تا ۴۰ هزار نفر نیروی نظامی به فرماندهی عبدالمجید عین الدوله برای سرکوب مشروطه خواهان به تبریز اعزام کرد.