استری

باخرة الرکاب , حشوة

( آستری ) ( صفت ) منسوب به آستر . جامه و پارچ. کم ارز که از آن آستر سازند . یا مثل آستری . جامه و پارچه ای بد و بی دوام .
جامه و پارچه کم ارز

---

مانند استر رفتار کردن چموشی .
قصبه در خط. گالیسی

( آستری ) آستری. [ ت َ ] ( ص نسبی ، اِ ) جامه و پارچه کم ارز که بطانه از آن کنند.
- مثل آستری ؛ جامه و قماشی بد و بی دوام.

---

استری. [ اَ ت َ ] ( حامص ) چموشی.
- استری کردن ؛ چموشی کردن. توسنی کردن. بدقلقی کردن :
آید هر آنکه با تو کند استری بفعل
در هاون هوان بضرورت چو استرنگ.

---

استری. [ اِ ] ( اِخ ) قصبه ایست در خطه گالیسی در 65 هزارگزی جنوب لمبرگ در ساحل نهر استری.

( آستری ) ویژگی آنچه به عنوان آستر به کار می بَرند.

آستری
{innerliner, liner} [مهندسی بسپار- تایر] داخلی ترین لایۀ تایر بی تویی که مانع خروج هوا از داخل تایر میشود
[حمل ونقل درون شهری-جاده ای] ← قشر آستری