ونکوور

ونکوور (به انگلیسی: Vancouver) یک شهر ساحلی و بندرگاهی مهم در کانادا است که در منطقه لوئر مین لند در استان بریتیش کلمبیا قرار دارد. براساس آخرین سرشماری های معتبر توسط اداره آمار کانادا در سال ۲۰۱۶، جمعیت ونکوور، پرجمعیت ترین شهر استان بریتیش کلمبیا، از ۶۰۳٬۵۰۲ نفر در سال ۲۰۱۱ به ۶۳۱٬۴۸۶ نفر در سال ۲۰۱۶ رسیده است. ونکوور بزرگ در سال ۲۰۱۶ دارای جمعیت ۲٬۴۶۳٬۴۳۱ نفر بوده است، که این رقم آن را به سومین کلانشهر کشور کانادا تبدیل می کند. بر اساس آخرین آمارهای اداره آمار کانادا در سال ۲۰۱۱، در هر کیلومتر مربع ۵٬۴۰۰ نفر در ونکوور زندگی می کنند که بیشترین تراکم جمعیت در کشور کانادا و چهارمین در آمریکای شمالی، بعد از نیویورک سیتی، سانفرانسیسکو و مکزیکو سیتی به شمار می رود. این کلان شهر یکی از متنوع ترین گوناگونی و گستردگیِ زبانی و نژادی در کانادا را دارا است. براساس منابع دولت کانادا، ۵۲٪ از جمعیت ونکوور دارای زبان مادری به جز انگلیسی هستند. ونکوور در رده شهرهای بتاگلوبال دسته بندی می شود.Raymond Louie (Vision) Kerry Jang (Vision) Heather Deal (Vision) Andrea Reimer (Vision) Tim Stevenson (Vision) Geoff Meggs (Vision) Tony Tang (Vision) Elizabeth Ball (NPA) George Affleck (NPA) Adriane Carr (Green)
ونکوور همواره به عنوان یکی از پنج شهر برتر دنیا از لحاظ کیفیت و قابلیت زندگی انتخاب شده است و مجله اکونومیست برای پنج سال متوالی ونکوور را در در صدرِ فهرستِ زیست پذیرترین شهرهای دنیا از لحاظ کیفیت زندگی، بهترین شهر دنیا برای سکونت انتخاب کرد. شهر ونکوور همواره میزبان رویدادها و همایش های بین المللیِ زیادی بوده است؛ از جمله بازی های اتحادیه کشورهای مشترک المنافع در سال ۱۹۵۴، اولین کنفرانس سازمان ملل متحد با تمرکز بر توافق های بشری، اکسپو ۸۶، بازی های جهانی پلیس و آتش نشانی در سال های ۱۹۸۹ و ۲۰۰۹ و بازی های المپیک و پارالمپیک زمستانی ۲۰۱۰ که در ونکوور و ویستلر برگزار شد. در سال ۲۰۱۴، همایش تد بعد از سی سال، ونکوور را به عنوان مقرِ اصلی خود انتخاب کرد. چندین بازی از جام جهانی فوتبال زنان در سال ۲۰۱۵ در ونکوور، و فینال آن مسابقات در استادیوم بی سی پلیس برگزار شد.
سکونتگاه اصلیِ این شهر به نام گستاون برای اولین بار بر روی محل جنگل هایی رشد کرد که در غرب مستملکاتِ چوب بُری"هیستینگ میل" و "سَمویل" بعد از قطع درختان بنا شده بود؛ جایی که یک میخانه موقتی روی یک تخته چوب، بین دو کُندهٔ درخت بنا شده بود. مالک این زمین ها، گَسی جک (جکِ گازدار) در یکم ژوئیه ۱۸۶۷، کارگران را برای ساختِ این میخانه متقاعد کرده و گمارده بود. بعد از این سرمایه گذاری بود که که مغازه ها و چندین هتل در آن منطقه و در راستای اسکله در جهت غرب به سرعت پدیدار شدند. گستاون به طور رسمی به عنوان یک منطقه روستاییِ با اسم رسمی گرنویل، بی آی("B.I" اشاره به شاخاب بورارد) ثبت شد. به عنوان بخشی از زمین و بر اساسِ توافقی سیاسی، این منطقهٔ روستایی به منشعب کنندهٔ اصلیِ راه آهن کانادا پسیفیک(CPR) تبدیل گشت و نام ونکوور برای آن انتخاب شد و بعد از مدتی در سال ۱۸۸۶ به عنوان شهر به رسمیت شناخته شد. تا سال ۱۸۸۷، راه آهن بین قاره ایِ کانادا پسفیک در راستای غربِ شهر گسترش پیدا کرد تا از مزیتِ بندرگاهِ طبیعیِ بزرگِ آن در ساحلِ اقیانوس آرام استفاده کند. همین گسترش، پس از مدت کوتاهی آن را به یک راه ارتباطی حیاتی در یک مسیر تجاری بین شرق آسیا و شرق کانادا و اروپا تبدیل کرد بندرگاه ونکوور بزرگ سومین بندرگاه بزرگ قاره آمریکا براساس وزن بار مبادله ای بر حسب تُن (اخیراً جایگزین نیویورک سیتی در این فهرست شده است)، ۲۷ام در جهان، بزرگترین در کانادا و از لحاظ نوع کالای مبادله ای متنوع ترین در آمریکای شمالی است. در حالی که جنگلداری بزرگترین صنعت ونکوور محسوب می شود، این شهر به یک مرکزِ شهری خاص، محصور در طبیعتی منحصر بفرد مشهور شده است که صنعت توریسم در این شهر را به دومین صنعتِ اصلی تبدیل کرده است. استودیوهای اصلی فیلم سازی در ونکوور و حومه ونکوور بزرگ(برنابی) این کلان شهر را به یکی از بزرگترین مراکز تولید فیلم و سریال تلویزیونی در آمریکای شمالی تبدیل کرده است، و به این شهر لقبِ «هالیوودِ شمال» داده اند.
این شهر به احترام جورج ونکوور، ناخدای بریتانیایی ونکوور نام گرفت. این ناخدا بخش های داخلیِ خلیج بورارد را در سال ۱۷۹۲ کشف کرد و به بسیاری از این بخش ها و مکان ها نام بریتانیایی داد. نام خانوادگیِ ونکوور ریشه از زبانِ هلندی دارد که متعلق به شخصی از شهرِ کوردن در هلند بوده است. اجداد این کاشف از کوردن به انگلیس آمدند که نام خانوادگیِ آن ها به افتخارِ اکتشافات جورج ونکوور برای این شهر انتخاب شد.