فرهنگ فارسی

<p><span class=""hl"">نتیف .</span> [ ن َ ] (اِخ ) لقب ابن عبداﷲ، فقیه اصولی اصفهانی . (از منتهی الارب ).<br></p>

نتیف . [ ن َ ] (اِخ ) لقب ابن عبداﷲ، فقیه اصولی اصفهانی . (از منتهی الارب ).

لغت نامه دهخدا

<p><span class=""hl"">نتیف .</span> [ ن َ ] (ع ص ) جمل نتیف ؛ شتر نر موی برچیده چندان که قطران مالند بر وی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). شتر نر موی ریخته یا موی برچیده جهت قطران مالیدن . (ناظم الاطباء).<br></p>

نتیف . [ ن َ ] (ع ص ) جمل نتیف ؛ شتر نر موی برچیده چندان که قطران مالند بر وی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). شتر نر موی ریخته یا موی برچیده جهت قطران مالیدن . (ناظم الاطباء).

<div class="boxBd">نتیف. [ ن َ ] ( ع ص ) جمل نتیف ؛ شتر نر موی برچیده چندان که قطران مالند بر وی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). شتر نر موی ریخته یا موی برچیده جهت قطران مالیدن. ( ناظم الاطباء ).<br><hr>نتیف. [ ن َ ] ( اِخ ) لقب ابن عبداﷲ، فقیه اصولی اصفهانی. ( از منتهی الارب ).</div>

نتیف. [ ن َ ] ( ع ص ) جمل نتیف ؛ شتر نر موی برچیده چندان که قطران مالند بر وی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). شتر نر موی ریخته یا موی برچیده جهت قطران مالیدن. ( ناظم الاطباء ). نتیف. [ ن َ ] ( اِخ ) لقب ابن عبداﷲ، فقیه اصولی اصفهانی. ( از منتهی الارب ).