به بیراهه افتاده . گمراه
گمراه گشته
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
گمراه گشته. [ گ ُ گ َ ت َ / ت ِ] ( ن مف مرکب ) به بیراهه افتاده. گمراه :
چو گمراه گشته دلی بود عالم
که از صبح ره یافت ایمان بدو در.
چو گمراه گشته دلی بود عالم
که از صبح ره یافت ایمان بدو در.
ناصرخسرو.
کلمات دیگر: