( مصدر ) ۱ - کسی را از راه خویش منحرف ساختن اضلال . ۲ - از طریق. صواب منحرف گردانیدن اغوائ . ۳ - از دین حق منحرف ساختن اضلال .
گمراه گردانیدن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
گمراه گردانیدن. [ گ ُ گ َ دَ ] ( مص مرکب ) به بیراهه انداختن. سرگردان کردن. اغواء [ اِ ]. ( ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ). و رجوع به گمراه و گمراه کردن شود.
کلمات دیگر: