زکن

زکن . [ زَ ک َ ] (ع اِ) گمان قوی است یا طرفی از گمان . (منتهی الارب ) (آنندراج ).گمان و وهم . (ناظم الاطباء). گمان بمنزله ٔ یقین است نزد بعضی یا طرفی از گمان است . (از اقرب الموارد).

زکن . [ زَ ک ِ ] (ع ص ) قیافه دان و صاحب فراست . (ناظم الاطباء).

زکن . [ زَ ک ِ ] (ع مص ) بدانستن . (زوزنی ) (از منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || دریافتن . || تفرس چیزی . || گمان بردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

زکن . [ زُ ک َ ] (ع ص ، اِ) نیک نگهبان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

دماغو – کسی که آب بینی اش آویزان است