نظام خان سکندر لودی بن بهلول (درگذشت: ۲۱ نوامبر ۱۵۱۷) دومین فرمانروا از سلطان های دهلی بود که حدود ۳ دهه بر بخش بزرگی از هندوستان فرمان راندند.سکندر از دودمان پشتون تبار لودی بود.
بر پایه پیشگفتار: جمالی دهلوی، مثنوی مهر و ماه (۹۰۵ ه.)، مقدمه و تصحیح حسام الدین راشدی، راولپندی: مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان، ۱۳۵۳ خورشیدی. صص۱۸-۱۹.
سکندر لودی بخش بزرگی از زمان فرمانروایی اش را در جنگ و لشکرکشی سپری کرد.
سکندر به زبان فارسی توجه داشت و خود به فارسی شعر می گفت و «گلرخی» تخلص می کرد.از جمله اصلاحاتی که در زمان خود انجام داد قرار دادن زبان فارسی به عنوان زبان حسابداری و دفتر حساب در هندوستان بود. او نخستین پادشاهی بود که زبان فارسی را در هند زبان رسمی دربار می کرد.
در زمان آشوب پیش از او، رواج زبان فارسی در هندوستان نیز دچار آشفتگی شده بود و حاکمان پشتون با فارسی دشمنی می کردند. چنانچه آخوند درویزه در این باره می نویسد:
بر پایه پیشگفتار: جمالی دهلوی، مثنوی مهر و ماه (۹۰۵ ه.)، مقدمه و تصحیح حسام الدین راشدی، راولپندی: مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان، ۱۳۵۳ خورشیدی. صص۱۸-۱۹.
سکندر لودی بخش بزرگی از زمان فرمانروایی اش را در جنگ و لشکرکشی سپری کرد.
سکندر به زبان فارسی توجه داشت و خود به فارسی شعر می گفت و «گلرخی» تخلص می کرد.از جمله اصلاحاتی که در زمان خود انجام داد قرار دادن زبان فارسی به عنوان زبان حسابداری و دفتر حساب در هندوستان بود. او نخستین پادشاهی بود که زبان فارسی را در هند زبان رسمی دربار می کرد.
در زمان آشوب پیش از او، رواج زبان فارسی در هندوستان نیز دچار آشفتگی شده بود و حاکمان پشتون با فارسی دشمنی می کردند. چنانچه آخوند درویزه در این باره می نویسد:
wiki: سکندر لودی