جمجمه شناسی

جمجمه شناسی یا جمجمه خوانی نظریه ای است که ادعا دارد منش و شخصیت افراد را می توان از روی شکل جمجمهٔ آنها تشخیص داد. بیشتر، پستی وبلندی های سر است که مورد نظر جمجمه خوانان است. این افراد ادعا دارند که بزهکار بودن یا نبودن اشخاص را هم می توان از قرائن روی جمجمهٔ آنان دید.
ایدهٔ جمجمه خوانی پیرامون سال ۱۸۰۰ از سوی یک پزشک آلمانی به نام فرانتس یوزف گال ساخته و پرداخته شد.
۱: میل به تخریب،۲: محبت خواهی،۳: محبت به والدین،۴: وابستگی عاطفی،۵: دلبستگی به خانه،۶: جنگ جویی،۷: رازپوشی،۸: زیاده خواهی،۹: سازندگی،۱۰: احتیاط کاری،۱۱: حس جلب تحسین،۱۲: عزت نفس،۱۳: خیرخواهی،۱۴: احترام،۱۵: ثبات،۱۶: وجدان،۱۷: امید،۱۸: رفعت،۱۹: اندیشه گرایی،۲۰: شادی و نشاط،۲۱: تقلید،۲۲: فردیت،۲۳: شکل،۲۴: اندازه،۲۵: وزن،۲۶: رنگ،۲۷: مکان،۲۸: نظم،۲۹: محاسبه،۳۰: احتمالات،۳۱: زمان،۳۲: آهنگ،۳۳: زبان،۳۴: مقایسه،۳۵: علیّت،۳۶: میل به زندگی،۳۷: میل به غذا.

جُمْجُمِه شِناسی (phrenology)
علم بررسی شکل و برجستگی های جمجمه. این علم بر پایۀ نظریۀ فرانتس یوزف گال۱، پزشک اتریشی، پدید آمد. او عقیده داشت بنابه این خصوصیات می توان برخی صفات ساختار روان شناختی و هوشی فرد را اندازه گیری کرد. این نظریه امروز رد شده است. تصور می شد توانایی های ذهنی گوناگون در بخش های خاصی از مغز متمرکزند و این نواحی نیز از روی ویژگی های ساختمان استخوان جمجمه شناسایی پذیرند. این فرضیه پایه های علم جمجمه شناسی را تشکیل می داد. در حقیقت، هرچند برخی از فعالیت های مغز تا حدی در یک ناحیه متمرکزند، این موضوع هیچ ارتباطی با تغییرات سطح خارجی و شکل جمجمه ندارد.
Franz Josef Gall