پرلود

پرلود (به انگلیسی: Prelude) یک ساختهٔ موسیقایی است، که اغلب کوتاه و عموماً قبل از یک قطعهٔ طولانی دیگر نواخته می شود. این اصطلاح به طور کلی برای هر قطعه ای که قبل از اجرای موسیقی های مذهبی، غیرمذهبی و اپرا اجرا می گردد به کار برده می شود.
در قرن هفدهم ارگ نوازان به طور خاص شروع به نوشتن پرلودهایی با ساختار آزاد برای فوگ های پیچیدهٔ خود کردند.
برجسته ترین آهنگساز در این فرم، یوهان سباستین باخ، به هر پرلود شخصیت مجزای خویش را بخشیده: گاهی نزدیک به آریا و زمانی توکاتا و موسیقی رقص.
پرلودهای فردریک شوپن و کلود دبوسی، کوتاه و خود معرف و در شخصیت های جدا، اما در یک حال و هوای خاص نوشته شده اند. شوپن اتودهایی نوشته که از لحاظ ساختمانی اندکی با پرلودهای او تفاوت دارند. در حالی که پرلودهای دبوسی دارای عناوین توصیفی خاطره انگیز و گاهی اوقات ساختار راپسودی مانندی هستند.

پِرِلود (prelude)
در موسیقی، مقدمۀ قطعه، به خصوص مقدمۀ پیش از فوگ، قطعۀ ‎آغازکنندۀ سوییت، یا آهنگی برای ایجاد حال وهوای اثری صحنه ای. پرلود اپرایلوهنگرین اثر ریشارد واگنر از این زمره است. فردریک شوپن پرلود را مستقلاً به صورت قطعه ای کوتاه برای پیانو می ساخت.