بافت نگار

بافت نگار نمایشی از توزیع داده های کمی پیوسته است که می تواند تخمینی از توزیع احتمال باشد و اولین بار توسط کارل پیرسون به کار گرفته شد.بافت نگار یکی از ۷ ابزار کنترل کیفیت است. تفاوت بافت نگار با نمودار میله ای در آن است که نمودار میله ای مربوط به توزیع دو متغیر تصادفی است ولی بافت نگار مربوط به یک متغیر است.
برای رسم بافت نگار ابتدا باید داده ها را به بازه های کوچک افراز (معمولاً طول بازه ها برابر در نظر گرفته می شود)، سپس تعداد داده های هر بازه را محاسبه کرد.
پس از آن اگر طول بازه ها برابر بود، روی هر بازه یک مستطیل با ارتفاع متناسب فراوانی آن بازه کشیده می شود.
اگر طول بازه ها برابر نبود، روی هر بازه یک مستطیل با مساحت متناسب فراوانی آن بازه کشیده می شود. در این حالت محور عمودی دیگر نشان دهنده فراوانی نیست بلکه نشان دهنده چگالی فراوانی - تعداد پیشامدها بر واحد متغیر تصادفی روی محور افقی - است.

بافْتْ نِگار (histogram)
در آمار، نموداری برای نشان دادن فراوانییا فراوانی نسبیداده ها. برای رسم نمودار، دادهها را به رده هایی تقسیم می کنند و مرزهای رده ها را روی یک محور افقی و فراوانی رده ها را روی محور قائم نشان می دهند. سپس، مستطیل هایی رسم می کنند که مساحت های آن ها متناسب با فراوانی های رده ها باشد. در نمودار میله ای ارتفاع مستطیل ها متناسب با فراوانی های رده هاست. در بافت نگار، بین مستطیل ها فاصله ای نمی گذارند. اگر همۀ ستون ها پهنایِ برابر داشته باشند، مقدارِ دارای بیشترین فراوانی (مُد) را با بلندترین ستون نمایش می دهند. اگر پهنای ستون ها متفاوت باشند، لازم است مساحت ها را باهم مقایسه کرد. برای محاسبۀ فراوانی کل باید مساحت همۀ ستون ها را جمع کرد.