گیتار بیس (به انگلیسی: Bass Guitar) نوعی ساز زهی است که صدایش به وسیلهٔ یک تقویت کنندهٔ الکتریکی (آمپلی فایِر) تقویت می شود. این ساز که برای تولید صداهایی با فرکانس و تُنِ پایین استفاده می شود،
گیتار الکتریک
کنتر باس
از نظر ظاهری بسیار شبیه به گیتار الکتریک است، با این تفاوت که بدنهٔ بزرگ تری دارد، دسته و میزان بندی اش بلندتر است، و معمولاً دارای چهار سیم (و گاهی پنج یا شش) است که از نظر تُن، یک اُکتاو پایین تر از گیتار الکتریک، در محدودهٔ بیس کوک می شود. گیتار بیس، هم می تواند دارای پرده بندی باشد و هم نباشد، اما در اکثر موسیقی های عامه پسند، بیس های پرده بندی شده رایج اند. علاوه بر این ها، گیتار بیس آکوستیک توخالی نیز ساخته شده است.
از حدود سال ۱۹۵۰ به بعد، در موسیقی های راک و پاپ، گیتار بیس به صورت وسیعی جایگزین کنترباس شد و تولید صداهایی با تُن پایین را برعهده گرفت. همچنین گیتار بیس به صورت تکی، در موسیقی های جاز، لاتین، فانک و فلامنکو استفاده می شود.
در دههٔ ۱۹۳۰ پاول توتمارک (به انگلیسی: Paul Tutmarc)، موزیسین و مخترع معروف (اهل سیاتل، واشینگتن، واشینگتن)، اولین گیتار الکتریک بیس را به صورت مدرن، از یک ساز پرده بندی شده که برای نگه داشتن در دست و نواخته شدن به صورت افقی طراحی شده بود ساخت. کاتالوگ فروش سازهای الکتریک کمپانی پاول توتمارک، آئودیووکس (به انگلیسی: Audiovox) شامل "مدل 736 Bass Fiddle" می شد که دارای ۴ سیم، پرده بندی شده بود و بدنه ای توپُر به طول ۳۰٫۵ اینچ داشت. تغییر شکل این ساز به فرم گیتارمانند باعث می شد که راحت تر نگه داشته شود و حمل ونقل آن آسان شود. اضافه شدن پرده های بیشتر باعث شد تا بیسیست ها آزادی عمل بیشتری در نواختن داشته باشند. حدود ۱۰۰ عدد از این نوع ساز در دههٔ ۱۹۳۰ ساخته شد.
گیتار الکتریک
کنتر باس
از نظر ظاهری بسیار شبیه به گیتار الکتریک است، با این تفاوت که بدنهٔ بزرگ تری دارد، دسته و میزان بندی اش بلندتر است، و معمولاً دارای چهار سیم (و گاهی پنج یا شش) است که از نظر تُن، یک اُکتاو پایین تر از گیتار الکتریک، در محدودهٔ بیس کوک می شود. گیتار بیس، هم می تواند دارای پرده بندی باشد و هم نباشد، اما در اکثر موسیقی های عامه پسند، بیس های پرده بندی شده رایج اند. علاوه بر این ها، گیتار بیس آکوستیک توخالی نیز ساخته شده است.
از حدود سال ۱۹۵۰ به بعد، در موسیقی های راک و پاپ، گیتار بیس به صورت وسیعی جایگزین کنترباس شد و تولید صداهایی با تُن پایین را برعهده گرفت. همچنین گیتار بیس به صورت تکی، در موسیقی های جاز، لاتین، فانک و فلامنکو استفاده می شود.
در دههٔ ۱۹۳۰ پاول توتمارک (به انگلیسی: Paul Tutmarc)، موزیسین و مخترع معروف (اهل سیاتل، واشینگتن، واشینگتن)، اولین گیتار الکتریک بیس را به صورت مدرن، از یک ساز پرده بندی شده که برای نگه داشتن در دست و نواخته شدن به صورت افقی طراحی شده بود ساخت. کاتالوگ فروش سازهای الکتریک کمپانی پاول توتمارک، آئودیووکس (به انگلیسی: Audiovox) شامل "مدل 736 Bass Fiddle" می شد که دارای ۴ سیم، پرده بندی شده بود و بدنه ای توپُر به طول ۳۰٫۵ اینچ داشت. تغییر شکل این ساز به فرم گیتارمانند باعث می شد که راحت تر نگه داشته شود و حمل ونقل آن آسان شود. اضافه شدن پرده های بیشتر باعث شد تا بیسیست ها آزادی عمل بیشتری در نواختن داشته باشند. حدود ۱۰۰ عدد از این نوع ساز در دههٔ ۱۹۳۰ ساخته شد.
wiki: گیتار بیس