سیدین سندین

سیدین سندین، اصطلاحی بود که در طول انقلاب مشروطه ایران برای اشاره به آیت الله سید محمد طباطبائی و سید عبدالله بهبهانی بکار می رفت. در آن زمان در ایران افرادی چون شیخ فضل الله نوری، میرزا ابوطالب زنجانی و شیخ عبدالنبی نیز به عنوان مجتهد بزرگ شناخته می شدند. ولی طباطبایی و بهبهانی به عنوان آغازگران مشروطه شناخته شده و دیگران در ابتدا حاضر به همکاری در انقلاب نشدند. از قول بهبهانی نقل شده است که:
همان آقای طباطبایی با من باشد کافی است