کاراموزی

کارآموزی. کارآموزی یک نوع نظام آموزشی است که در آن به کارآموزان با توجه به مهارت های مورد نیازشان، آموزش داده می شود. دوره های کارآموزی شامل مشاغل صنعتی یا آموزش به افرادی که به دنبال مجوز برای فعالیت در یک حرفه هستند، می شود. کارآموزان، مهارت های مورد نیاز در پیشه خود را در دوره های کارآموزی می آموزند. معمولاً بیشتر آموزش های دورهٔ کارآموزی، در حین کار برای یک کارفرما -که آموزش کارآموز را برعهده دارد- انجام می گیرد؛ در عوض آن، کارآموزان نیز پس از کسب مهارت های لازم، برای مدت معینی که بر روی آن با کارفرما به توافق رسیده اند، کار خود را در محل، ادامه می دهند. به منظور پیشرفت بیشتر در دوره ها، آموزش های نظری نیز در آن ها گنجانده می شوند که به شکل رسمی در دوره های ۴ الی ۶ ساله، در محل کار و همچنین در آموزشگاه های فنی و حرفه ای یا دانشگاه ها، در حالی که همزمان زیر نظر کارفرما هستند، انجام می گیرد.
شغل
کارآموز
مهارت یا تحصیل بیش از میزان لازم

کارآموزی. کارآموزی (apprenticeship)
آموزشی که در آن کارگران جوان، در سِمَت کارآموز به استخدام کارفرما درمی آیند و طی چند سال تا رسیدن به سطح معیّنی از کارایی در شغل یا حرفه ای خاص، پرورش می یابند. آموزش می تواند ترکیبی از آموزش ضمن کار و خارج از محیط کار باشد. دوره های کارآموزی، با پیدایش صنف استادکاران در قرون وسطا آغاز شدند و در این دوره ها، در هر یک از صنف ها، کارآموز پیش از آن که استادکار شود و مزدی دریافت کند، مدت هفت سال با یک استاد یا مربی کار می کرد.