فراصوت
فراصوت
مترادف و متضاد
دانشنامه عمومی
فراصوت یا اولتراساوند (به انگلیسی: Ultrasound)، به امواج صوتی گفته می شود که دارای بسامدی بیشتر از بازه بسامدی شنوایی انسان هستند.
فروصوت
زبرصوت
بازه بسامدی شنوایی افراد متفاوت است و با بالا رفتن سن این بازه کاهش می یابد، ولی معمولاً بالاترین فرکانس شنوایی انسان حدود ۲۰ یا ۲۵ کیلوهرتز در نظر گرفته می شود. نقطه مقابل این امواج، امواج فروصوت یا (مادون صوت) هستند که دارای بسامد زیر حد پایین فرکانس شنوایی انسان (حدود ۲۰ هرتز) هستند. اصطلاح فراصوت، نباید با زبرصوت (به انگلیسی: Supersonic) که برای سرعت حرکت بالاتر از سرعت صوت استفاده می شود، اشتباه گرفته شود.
در سال ۱۸۷۶ میلادی، فرانسیس گالتون برای اولین بار پی به وجود امواج فراصوت برد. گالتن با ساخت و آزمایش سوتی توانست اصواتی با بسامدی بالاتر از محدوده شنوایی انسان (فراصوت) تولید نماید. در زمان جنگ جهانی اول کشور انگلستان برای کمک به جلوگیری از غرق شدن غم انگیز کشتی هایش توسط زیردریایی های کشور آلمان در اقیانوس آتلانتیک شمالی دستگاه کشف کننده زیردریایی ها به کمک امواج صوتی به نام سونار ابداع کرد. این دستگاه امواج فراصوت تولید می کرد که در پیدا کردن مسیر کشتی ها استفاده می شد. این تکنیک در زمان جنگ جهانی دوم تکمیل گردید و بعدها به طور گسترده ای در صنعت این کشور برای آشکارسازی شکاف ها در فلزات و سایر موارد مورد استفاده قرار می گرفت. از کاربرد بخصوصی که انعکاس صوت در جنگ و صنعت داشت سونار به علم پزشکی وارد شد و تبدیل به یک وسیله تشخیصی بزرگ در علم پزشکی گردید.
از جمله ضعف ها و محدودیت های این روش، عدم عبور این امواج از استخوان و گاز و هوا می باشد که باعث شده روش ایده آلی برای تصویر برداری از سینه و ریه و روده (بخاطر وجود گازهای روده ای) و ساختمان های داخلی تر، همچون آئورت و لوزالمعده، نباشد. همچنین بعلت تضعیف این امواج در بافت های بدن، این روش برای تصویربرداری از اعضای داخلی بدن افراد بسیار چاق، غیرقابل استفاده می باشد.
فروصوت
زبرصوت
بازه بسامدی شنوایی افراد متفاوت است و با بالا رفتن سن این بازه کاهش می یابد، ولی معمولاً بالاترین فرکانس شنوایی انسان حدود ۲۰ یا ۲۵ کیلوهرتز در نظر گرفته می شود. نقطه مقابل این امواج، امواج فروصوت یا (مادون صوت) هستند که دارای بسامد زیر حد پایین فرکانس شنوایی انسان (حدود ۲۰ هرتز) هستند. اصطلاح فراصوت، نباید با زبرصوت (به انگلیسی: Supersonic) که برای سرعت حرکت بالاتر از سرعت صوت استفاده می شود، اشتباه گرفته شود.
در سال ۱۸۷۶ میلادی، فرانسیس گالتون برای اولین بار پی به وجود امواج فراصوت برد. گالتن با ساخت و آزمایش سوتی توانست اصواتی با بسامدی بالاتر از محدوده شنوایی انسان (فراصوت) تولید نماید. در زمان جنگ جهانی اول کشور انگلستان برای کمک به جلوگیری از غرق شدن غم انگیز کشتی هایش توسط زیردریایی های کشور آلمان در اقیانوس آتلانتیک شمالی دستگاه کشف کننده زیردریایی ها به کمک امواج صوتی به نام سونار ابداع کرد. این دستگاه امواج فراصوت تولید می کرد که در پیدا کردن مسیر کشتی ها استفاده می شد. این تکنیک در زمان جنگ جهانی دوم تکمیل گردید و بعدها به طور گسترده ای در صنعت این کشور برای آشکارسازی شکاف ها در فلزات و سایر موارد مورد استفاده قرار می گرفت. از کاربرد بخصوصی که انعکاس صوت در جنگ و صنعت داشت سونار به علم پزشکی وارد شد و تبدیل به یک وسیله تشخیصی بزرگ در علم پزشکی گردید.
از جمله ضعف ها و محدودیت های این روش، عدم عبور این امواج از استخوان و گاز و هوا می باشد که باعث شده روش ایده آلی برای تصویر برداری از سینه و ریه و روده (بخاطر وجود گازهای روده ای) و ساختمان های داخلی تر، همچون آئورت و لوزالمعده، نباشد. همچنین بعلت تضعیف این امواج در بافت های بدن، این روش برای تصویربرداری از اعضای داخلی بدن افراد بسیار چاق، غیرقابل استفاده می باشد.
wiki: فراصوت
دانشنامه آزاد فارسی
فَراصوت (ultrasound)
امواجی فشاری با ماهیتی مشابه امواج صوتی، ولی با بسامدی بالاتر از ۲۰هزار هرتز یا ۲۰هزار دور بر ثانیه. حد بالای بسامد شنیداری با گوش انسان حدود ۲۰هزار هرتز و حد پایینی آن در حدود ۱۵ تا ۱۶ هرتز است.
امواجی فشاری با ماهیتی مشابه امواج صوتی، ولی با بسامدی بالاتر از ۲۰هزار هرتز یا ۲۰هزار دور بر ثانیه. حد بالای بسامد شنیداری با گوش انسان حدود ۲۰هزار هرتز و حد پایینی آن در حدود ۱۵ تا ۱۶ هرتز است.
wikijoo: فراصوت
کلمات دیگر: