<div class="boxBd">شعرخوان. [ ش ِ خوا / خا ] ( نف مرکب ) خواننده شعر. انشادکننده شعر. که شعر بخواند. ( از یادداشت مؤلف ) : <br>بلبل چو سبزه دید همه گشته مشکبوی <br>گاهی سرودگوی شد و گاه شعرخوان.<div class="au">خاقانی.</div>سروقد و ماهروی لاله رخ و مشکبوی <br>چنگزن و باده نوش رقص کن و شعرخوان.<div class="au">خاقانی.</div>آن شاهد شهدلفظ زیبا<br>آن شاعر شعرخوانم این است.<div class="au">نظامی.</div></div>

شعرخوان. [ ش ِ خوا / خا ] ( نف مرکب ) خواننده شعر. انشادکننده شعر. که شعر بخواند. ( از یادداشت مؤلف ) : بلبل چو سبزه دید همه گشته مشکبوی گاهی سرودگوی شد و گاه شعرخوان. خاقانی. سروقد و ماهروی لاله رخ و مشکبوی چنگزن و باده نوش رقص کن و شعرخوان. خاقانی. آن شاهد شهدلفظ زیبا آن شاعر شعرخوانم این است. نظ

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">خواننده شعر انشاد کننده شعر</div>

خواننده شعر انشاد کننده شعر

شعر خوان

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا